Het gesprek met de arbeidsdeskundige

Nou, mijn gesprek met de arbeidsdeskundige van het UWV zit er ook op.
Wat ik bijzonder blijf vinden is dat een verzekeringsarts, iemand die ik 1 keer een half uurtje heb gesproken en een arbeidsdeskundige, tevens ook 1 keer gesproken kunnen bepalen hoeveel en wat jij zou kunnen doen en wat jou toekomst is.

Het gaat er niet om dat ik niet wil werken maar zoals ik al in de vorige blog heb geschreven, de wat als vraag die blijft.

Nu ben ik volgens deze mevrouw 12,5% niet werkbaar op mijn oude loon, wat volgens deze mevrouw €18 in het uur zou moeten zijn... ik wil die bedrijven wel eens benaderen dan die dat betalen want dat heb ik werkelijk nog nooit verdiend haha.
Het minimum wat ik zou kunnen verdienen volgens die mevrouw met hele simpele banen, eigenlijk te simpel voor mij zou zijn €15 in het uur.
Dit vind ik ook al aan de vrij hoge kant aangezien mijn oude salaris €13,18 in het uur was en dat gewoon voor een baan met relevante opleiding.

Het komt er eigenlijk simpelweg op neer dat ik gewoon maximaal 8 uur en maximaal 40 uur per week kan werken op een plek die zich aanpast aan mijn beperkingen.
Vind dit aan de vrij hoge kant, maar dat ik kan werken ja ongetwijfeld.

Alleen heeft dit hele proces me wel aan het denken gezet. 
Waarom val ik dan steeds uit, en waarom beoordelen ze nu dat ik eigenlijk min of meer mijn oude functie niet meer kan doen?!
Nou dit is volgens mij hoe het is gegaan, ik werk en doe wat er van me verwacht word, prikkels op prikkels op prikkels en vervolgens heeft mijn brein een uitval en loopt het dus compleet mis.
Dus kan ik dan ook werkelijk mijn oude functies aan? Als je het zo bekijkt uiteraard niet.

Dit is wel trouwens wat ik van het gesprek had verwacht, ik had alleen ergens de hoop dat ik even wat tijd en rust kon krijgen om alles van de afgelopen jaren te verwerken. Maar helaas in een land als Nederland is dat niet wat kan!

Wat nu?
Gesprekken met een re-integratie coach zijn al gaande, het uwv moet deze papieren indienen bij het externe bedrijf die ik heb aangeschreven voor hulp. Mensen die weten wat iemand met autisme nodig heeft...
Deze beste man is op vakantie van dit bedrijf, daarna gaat hij zo snel mogelijk aan de slag met mijn papieren en ik hoop dan dat het geregeld is voordat ik aan het einde van mijn ziektewet zit.
De arbeidsdeskundige was in ieder geval zo vriendelijk om dit wel gewoon door te laten lopen omdat ik anders financieel gewoon in de knoei kom. en aangezien ik maar recht heb tot eind juli vond ze dat dit wel kon.

We gaan het zien wat de toekomst allemaal brengt, ik vind het wel spannend maar toch misschien ook wel iets om weer naar uit te kijken.

Ben toch best wel eenzaam geweest de afgelopen jaren, ondanks dat dit wel de manier is hoe ik het best functioneer. Ieder mens heeft enigszins contacten nodig met de buitenwereld!

Veel liefde, Simone